Louis Bashell werd geboren 1 juli 1914, in Milwaukee, Wisconsin, Louis kwam uit een gezin dat pas was geëmigreerd uit Slovenië, het deel bij de Oostenrijks-Hongaarse rijk. Bashell's vader had geleerd om goede wijn en bier in zijn vaderland te maken. En hij was een meester op de diatonische button accordeon. Beide vaardigheden kwamen hem goed van pas toen hij zijn eigen taverne, in Walker's Point opende. Toen Louis Bashell zeven jaar was speelde hij al button accordeon, hij leerde de basisprincipes van het instrument van zijn vader. Hij herinnert zich nog goed, op een tafel, met zijn vader's accordeon speelde hij Slovenian folk tunes voor de mensen in de herberg. "Maar de button box is behoolijke ouderwets", zei Louis. "Mijn vader kocht voor mij een chromatische accordeon toen ik 11 of 12 jaar oud was. Ik nam wat lessen voor ongeveer één jaar van Tony Martinsek. Ik ging naar feestjes bij de mensen thuis, samen met mijn vader. Ik zat dan bij de accordeon speler, ik kon er uren naar kijken. In plaats van te spelen met andere kinderen vond ik dat toen al veel leuker. Ik wilde kijken en luisteren, en bedacht hoe ik dat op een dag ook zou gaan doen. " In de jaren 30, vormde Bashell een trio. Hij speelde accordeon en huurde een drummer en een saxofonist in. De saxofonist speelde ook klarinet en viool. Hij studeerde op de Tech Boys High School voor loodgieter, maar de vraag naar zijn kenmerkende muziek overtrof alle verwachtingen. Eind 40, organiseerde hij een band met 5 muzikanten, zijn opname voor het lokale Pfau label van de Slovenian folk song, "Zidana Marela," oftewel "Silk Umbrella," was direct een succes. "Het verkocht zo snel als ze de platen konden persen" herinnerde hij zich ". Toen melde RCA Victor zich, en we maakten een aantal platen. We waren daar voor bijna acht jaar onder contract, toen er een einde aan kwam." RCA wilde de groep uitgebreid nationale tours laten doen. Bashell bedankte voor de eer. Hij was teveel een een familie man, een man met een vrouw en kinderen. Hij wilde niet van huis, en hij hield er ook niet van dat RCA zich bemoeide met zijn repertoire en stijl. Voor meer dan 50 jaar speelde de band van Louis Bashell in zijn vaders taverne. Toen zijn vader overleed, hield zijn moeder de taverne nog aan voor een jaar of 10. "We speelden polka's en walsen," zei hij, "en veel van de Sloveense muziek die mijn vader ook speelde. Mijn vader's muziek was overigens strikt etnische muziek uit Joegoslavië. Maar ik moest er zijn brood mee verdienen. Ik leerde alle nieuwe dingen, Country & Western, Latin nummers, ja zelfs Rock. We speelden bijna alle soorten muziek. Met banjo, gitaar, tuba, bas en drums. Ik wilde blijven hangen in het Sloveense erfgoed, teveel dingen verdwijnen ongemerkt. In de loop der jaren speelde Bashell vooral in Wisconsin, hij gaf er de voorkeur aan op te treden in buurtclubs, taverne's en de VFW hallen. Maar ook op privé-feesten, bruiloften, verjaardagen en andere evenementen was hij te vinden. Hoewel hij niet van reizen hield, bracht hij toch regelmatig een bezoek aan de zogenaamde andere polka gebieden: Buffalo, New York, New Jersey, Pennsylvania, Indiana, Iowa, Dakota en Nebraska. Tientallen jonge muzikanten hebben met hem gewerkt. Ze bleven voor jaren in de band. Of ze gingen later hun eigen weg met een goep. Bashell heeft die bandleden er altijd op gewezen dat duidelijkheid, traditie, en eenvoud zijn richtlijn is. Speel recht door zee, en speel het goed." Samen met virtuositeit is dat de basis voor een solide muzikaal vakmanschap aldus Louis Bashell.