Gwen Cresens 18/06/1975 te Antwerpen.
Studeerde in 1993
af aan de Kunsthumaniora te Antwerpen met grootste onderscheiding voor accordeon
en piano en behaalde er tevens de eerste prijs notenleer.
Studeerde in
1998 af aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen bij Ludo Mariën, voor
accordeon en pedagogie, met grote onderscheiding en behaalde tevens met grote
onderscheiding de finaliteit kamermuziek.
Volgde masterclasses bij
Vladimir Subitzki, Wiatcheslaw Semionow, Oleg Sharov, Joseph Macerollo, Roger
Eggermont, Philippe Thuriot en volgde een speciale jazz-stage bij de Amerikaanse
accordeonist Frank Marocco.
Gwen Cresens werkte mee aan verschillende
theaterproducties onder muzikale leiding van Bernard Van Lent, bij wie hij jaren
les volgde.
Momenteel is hij actief:
Accordeonist bij Trio Dor (CD's :
Trio Dor live in deSingel 1995; Trio Dor, in samenwerking met Radio 3 en
Jeugd&Muziek Vlaanderen, 1998; Le Jambon Fâché,
Wild Boar Music,
2002) ; dit trio was laureaat van de internationale wedstrijd Città de
Castelfidardo in Italië, tourde door Nederland, Frankrijk, Groot Britannië,
Roemenië, Zweden, Oostenrijk en Zuid-Afrika.
In 1998 werd Trio Dor
bekroond met de debuutprijs kamermuziek van Jeugd&Muziek
Vlaanderen.
Gwen Cresens werkte samen met het Filharmonisch Orkest van
Vlaanderen, het orkest van Jeugd & Muziek Antwerpen en als solist met het
Vlaams Radio Orkest.
Zelf richtte hij in 1995 een ensemble op dat zich
toelegt op de muziek van Astor Piazzolla. In 2000 groeide dit ensemble uit tot
Sexteto Tanguedia
(CD : Sarà verso il mattino, WBM, 2002).
Sexteto
Tanguedia speelde op La noche de la Pasion, editie 2001, werd opnieuw
uitgenodigd voor de editie 2003 en tourde in 2002 door Vlaanderen.
Gwen
Cresens werkte mee aan filmmuziek van documentaires (Arte, VRT), Recht op
Recht,
Terug naar Oosterdonk van Frank Van Passel, en aan 'S', een film
van Guido Hendrickx.
Gwen Cresens speelde bij de Holzbein Brothers (CD :
Up and down again, 1997), die o.a. samenwerkten met gastartiesten als Wannes van
de Velde, Guido Belcanto, Patrick Riguelle, Jean Bosco Safari en Tom
Barman.
Gwen Cresens trad op in het combo olv ., waarmee hij diverse
zangers, als Stef Bos, Luk De Vos, Tine Reymer en anderen begeleidde (CD : Brel
op 1, Radio 1, 1998).
Van 1995 tot en met 1998 ging Gwen Cresens op
wereldtournee (Europa, Australië, Zuid-en Noord-Amerika) met "La Tristeza
Complice", een muziek-dans-theaterproductie van Alain Platel en Dick van der
Harst, een productie van Les ballets C de la B en
Het Muziek Lod.
In
1999 begeleidde Gwen Cresens Jo Lemaire op haar Piaf-tournee "Une Vie", en
Kommilfoo in het programma "Andermans Gelag".
Vanaf 1999 begeleidt hij .
in zijn programma "Hommage à Brel".
Verder speelt bij Les Confrères de
Saint Lazaire (Brussels cabaret, Frans chanson) en bij Koen De Cauter en Les
P'tits Belges (CD : Come Prima, Map Records, 2001).
Van 1997 tot 2001
speelde bij Klezmic Noiz (CD : Davka, WBM 2000).
Hij werkte mee aan
de operaproductie "Ship of Troy", gebaseerd op Purcells Dido en Aeneas, in een
regie van Niek Kortekaas en onder muzikale leiding van
Theo Mertens
(Zeeland Nazomerfestival, 2001 en IJ-festival Amsterdam, 2002).
In 2001
maakte en speelde hij de muziek voor de dansproductie "Epidémic", in
samenwerking met de Compagnie Heddy Maalem uit Toulouse, in opdracht van het
festival Danse à Aix in Aix-en-Provence.
Gwen Cresens werkte als
freelance-muzikant met Ute Lemper (Parijs, 2000),
Taraf de Haidouks (met
Trio Dor op de Aquarius festivaldag, deSingel, Antwerpen, 2000), Red Harmony
(Aquarius festivaldag, PSK, Brussel, 2001), Isnel da Salveira (Zomer van
Antwerpen, 2000), Antje de Boeck (Jeugdboekenweek, 2001).
Sinds 2000
behoort Gwen Cresens tot de vaste begeleidingsband van Arno Hintjens, waar hij
ook de gelegenheid kreeg artiesten als Stéphane Eicher, Salvatore Adamo, Axelle
Red en Jane Birkin te begeleiden.
|
|
|
